ќелав | прид.

Што е без коса, што има ќела. Низ вратата се покажа една ќелава глава.

лавне | св.

Кучето лавна и се повлече.

лавор | м.

Вечно зелено дрво со белозелени мирисливи листови (што се употребуваат како зачин) и со црни зрнести плодови; ловор, лорбер, дафина; Laurus nobilis.

лавра | ж.

Поголем православен манастир.

келав | прид.

клава | несв.

ќулав | м.

глава | ж.

Дел од телото на човек или на животно во кој се наоѓа мозокот. Ги наполни градите со воздух и ја нурна главата во водата.

жулав | прид.

глави | св.

Најми некого за работа на определено време. Неговиот татко бил принуден да го глави за козарче.