ќелав | прид.

Што е без коса, што има ќела. Низ вратата се покажа една ќелава глава.

ќулав | м.

келав | прид.

пилав | м.

Вид јадење од густо варен ориз попарен со масло.

глави | св.

Најми некого за работа на определено време. Неговиот татко бил принуден да го глави за козарче.

глава | ж.

Дел од телото на човек или на животно во кој се наоѓа мозокот. Ги наполни градите со воздух и ја нурна главата во водата.

лавка | несв.

Кучето лавкаше меѓу дабјето.

плави | несв.

Отстранува сапуница од алишта и др. Секоја година таа ги пере и ги плави јамболлиите на река. Машината за перење одлично ги плави алиштата.

жулав | прид.

лавор | м.

Вечно зелено дрво со белозелени мирисливи листови (што се употребуваат како зачин) и со црни зрнести плодови; ловор, лорбер, дафина; Laurus nobilis.