лавица | ж.

Женка на лавот.

реулав | прид.

Во лозарството ‒ вид грозд со неразвиени, неоплодени зрна. Реулави гроздови.

лавина | ж.

Големо количество снег што се одронува од стрмните планини. Снежна лавина.

главуш | м.

главуч | м.

(пејор.) Човек со голема глава. Го викавме главуч зашто имаше голема глава.

лавира ¹ | св. и несв.

(спорт.) Едри спроти ветрот заобиколувајќи пречки.

поплав | м.

ќелави | несв.

Станува ќелав. Рано почна да ќелави.

плавен | прид.

(книж., арх.) Складен, одмерен, рамномерен по ритам, хармоничен. Плавен чекор. Плавно движење. Плавна песна. Плавни бранови.

главно | прил.

На прво место; првенствено, обично, важно. Главно е да ја почнеш работата.