Резултати за пребарувањето: лав

лавира 1 | св. и несв.

(спорт.) Едри спроти ветрот заобиколувајќи пречки.

улавко | м.

Тој што е улав; будала. Улавковци ниедни!

лавски | прид.

реулав | прид.

Во лозарството ‒ вид грозд со неразвиени, неоплодени зрна. Реулави гроздови.

осилав | прид.

Што има осил, што е со осил. Осилав леб.

клавир | м.

Музички инструмент со клавиши со чија помош се пренесуваат удари на чеканчиња врз затегнати жици и се произведува звук; пијано.

вглави | св.

Прицврсти, постави во зглоб, во лежиште. Иконата беше вглавена на централниот столб.

главен | прид.

Што е прв по важност, што е решавачки, битен, суштествен, основен, централен. Тој е главна личност во романот.