стеблак | м.

Гранките на дрвото. Буков стеблак. Стеблак на стар орев. Јаболкница со широк стеблак. Густи стеблаци. Стеблаци ја препречиле реката.

зашлака | св.

Почне да шлака; шлака. Зашлакаа со рацете во знак на одобрување.

резилак | м.

Големи резилаци.

поплака | ж.

Изразување незадоволство од некоја неправилност, протестирање против некого или нешто. Сѐ повеќе се слушаат поплаки дека учениците не учат. Тој ги слушаше нејзините поплаки за изгубените муштерии, за должниците.

пошлака | св.

Плеска, плуска малку со рацете.

врколак | м.

Според народното празноверие, човек што ноќе, при полна месечина, се претвора во волк. Се раскажуваат приказни за врколаци.

лакотен | прид.

Што се однесува на лакот. Лакотна коска. Лакотен зглоб.

врбалак | м.

малакса | св.

Изгуби сила, издржливост; снеможе. Му се слоши и наеднаш малакса.

мезелак | м.