плика

Зборот е поврзан со:

илика | м.

Порабено дупче на облеката во коешто влегува петлицата; служи за запетлување. Во иликата на палтото имаше некаков знак во две бои: црно и жолто.

реликт | м.

Нешто што е зачувано од минатото како посебна вредност и реткост, раритет. Историски ортографски реликт. Лексички реликт.

изблик | м.

блик. Тап пукот на грлото на шишето, потоа изблик на жолта пенлива течност.

деликт | м.

Кривично дело, казниво дело, злосторство, престап, истап. Административен деликт. Политички деликт. Дисциплински деликт. Вербален деликт. Обвинението го товари за стопански деликт.

бликне | св.

Шурне; потече силно, изобилно. Од челото му бликна крв и му го облеа лицето. На жената ѝ бликнаа солзи. Бликнаа солзи ко немирни води.

отклик | м.

колика | ж.

Силна, остра болка со грчеви што се јавува нагло во стомачните органи. Знаците на труење се: повраќање, колика, дијареја и др.

беглик | м.

Административна единица управувана од бег.

ислика | св.

Направи повеќе слики (цртежи, фотографии) до крај. Го ислика филмот и го даде на развивање.