Резултати за пребарувањето: мир
мир 2 | м.
Свет.
мир 1 | м.
Состојба без возбудување, спокој, спокојство. Душевен мир. Мир и тишина.
мири | несв.
Помирува, смирува. Ги миреше раскараните жени.
умир | м.
Мир, смирување.
емир | м.
Владетел во некои исламски земји.
миро | ср.
Светено масло во христијанските цркви.
мирен | прид.
Што е спокоен, смирен, тивок, послушен. Мирни деца. Мирно време.
кумир | м.
Кип на кој многубошците му се поклонуваат како на божество, идол; фетиш.
мираз | м.
Имот што го донесува жената кај мажот во бракот. Го подготви миразот на ќерките.
Измир | м.
Град во Турција.
