Резултати за пребарувањето: сач
сач | м.
Метална, кована поклопка што се става врз подница, тепсија во која се пече леб, зелник и др.; вршник. Погача под сач.
сачма | ж.
Ситни оловни топчиња, муниција за ловечка пушка. Издупчена од сачми. Ја полнеше двоцевката со сачми.
бесач | м.
Тој што беси, одзема некому живот со бесење.
носач | м.
Тој што носи, што се занимава со носење, со пренесување.
косач 2 | м.
Дел од самар.
сачка | ж.
Прачка, стапче. Сува сачка. Запалени сачки. Сачки за потпалување оган.
касач | м.
Тој што зајадува, навредува, боцка некого со зборови; зајадливец.
месач | м.
Тој што меси.
косач 1 | м.
Тој што коси трева, жито и сл. Откоси паѓаа околу косачите.
сачки
Зборот е поврзан со:
