семе | ср.

(биол.) Репродуктивен орган на вишите растенија, обично сместен во заштитна обвивка, зрно, семка, од кој се развива нова билка. Семе на афион. Ленено семе. Остави пченица за семе.

семен | прид.

Што содржи семе. Семена кесичка. Семена течност.

семеен | прид.

Што има семејство, што не е сам, фамилијарен. Семеен човек.

семејно | прил.

Зборот е поврзан со:

семеник | м.

(бот.) Ќесичка во која се наоѓа семето на некое растение.

осемени | св.

Кај добиток – внесе сперма на вештачки начин заради оплодување.

семенар | м.

Лице што произведува или што продава семе.

семенце | ср.

семевод | м.

Дел од сеалката кој служи за подавање на семето.

семенце | и. ср.

Зборот е поврзан со: