Резултати за пребарувањето: стражар
стражар | м.
Лице што чува стража, што врши стражарска служба. Стражарите ноќеска убиле една жена. Пред зградата стоеше униформиран стражар. Стражарот викна: Стој!
стражари
Зборот е поврзан со:
стражари | несв.
Врши стражарска служба. Пред вратата стражареше вооружен војник. Пред зградата стражареа двајца полицајци. Тој стражарел на брегот со големо копје в рака.
стражарат
Зборот е поврзан со:
стражарно | прил.
Под стража, во придружба на стражар. Го спроведоа стражарно.
стражарски | прид.
Што се однесува на стража и стражар; што е во врска со вршењето стражарска должност. Стражарско место. Стражарска кула.
застражари | св.
Почне да стражари. Тој застражари пред куќата.
стражарење | глаг. им. ср.
Зборот е поврзан со:
застражарат
Зборот е поврзан со:
стражарница | ж.
Мала дрвена куќичка каде што се стражари. Се повлече во стражарницата да се заштити од ветрот. Пред стражарницата на мостот стоеше војник.
