струг | м.

Столарска алатка со која се стружат и се мазнат дрвени предмети.

струги

Зборот е поврзан со:

струга | ж.

Ток, бразда, речно корито.

струга | несв.

Струга | ж.

Град во Македонија.

стругар | м.

Занаетчија кој со помош на струг изработува предмети од дрво, тој што работи на струг; столар; работник во стругара.

заструг | м.

Дрвен или пластичен сад со поклопка. Застругот го наполни со баклава.

стругач | м.

Оној што струже обработувајќи нешто со тругање.

стругне | св.

Поструже малку или само еднаш. Стругнете ги штициве!

заструга | св.