расуден | прид.

просуди | св.

Оцени, даде оценка, суд за нешто. Тој просуди дека не треба да го прифати предлогот.

суденик | м.

Судбински предодреден брачен партнер. Дојде суденикот да ја види.

пресуди | св.

Изрече пресуда во судска постапка. Судот пресуди според законот.

несуден | прид.

Што не станал тоа што сакал, што се сметало дека ќе стане, што не остварил однос каков што се претпоставувало. Несуден избраник. Несудена љубов. Несуден наследник. Несуден доктор.

пресуда | ж.

Одлука, решение што го донесува судот по завршувањето на судскиот процес. Праведна пресуда. Ослободителна пресуда.

судбини

Зборот е поврзан со:

судиски | прид.

Зборот е поврзан со:

расудок | м.

Логична мисла, способност да се расудува. Логичен расудок. Генијален расудок. Критички расудок. Автентични расудоци.

досудува | глаг. несв.

Зборот е поврзан со: