тапан | м.

Ударен музички инструмент во форма на голем шуплив цилиндар со оптегната кожа на едната или на двете страни; барабан. Цела ноќ удираа тапани и свиреа зурли.

тапани

Зборот е поврзан со:

тапанар | м.

Тој што бие, удира на тапан; музичар што бие на тапан. Тапанарот силно удираше на тапанот.

тапанче | ср.

Дем. од тапан.

тапанџии

Зборот е поврзан со:

тапанари

Зборот е поврзан со:

тапанарки

Зборот е поврзан со:

тапанарки

Зборот е поврзан со:

тапанџија | м.

тапанарка | и. ж.

Зборот е поврзан со: