Резултати за пребарувањето: шишка
шишка | несв.
Довикува некого, свирка или испушта звук (ш...ш...ш!, шт!) за да привлече внимание. Шишка по непознати жени. Шишка по девојчињата.
шишка 1 | ж.
Мали, зелени шишки на дрвото.
шишка 2 | ж.
Перче коса или кадра, локна пуштена над челото, пократки прамени коса што паѓаат врз челото и покриваат дел од него; Напред пуштил залижана шишка. Една шишка му паѓаше над очите. Долги шишки. Раздвоени шишки. Долги шишки на десната страна над челото. Шишките ѝ ги покриваа убавите очи.
шишкав | прид.
Што има форма на шишка, шишарка; полн, дебел. Тој беше низок и шишкав. Шишкаво момче.
шишкање | глаг. им. ср.
Зборот е поврзан со:
шишкаат
Зборот е поврзан со:
шишкавост | и. ж.
Зборот е поврзан со:
шишкавиот
Зборот е поврзан со:
