Резултати за пребарувањето: доктор
доктор | м.
(само едн.) Највисок академски степен што се добива со изработка и одбрана на значаен научен труд во определена област на науката. Кандидатот се здоби со научен степен доктор по филолошки науки.
доктори
Зборот е поврзан со:
докторки
Зборот е поврзан со:
докторки
Зборот е поврзан со:
докторка | и. ж.
Зборот е поврзан со:
докторат | м.
Академски степен – доктор на науки.
докторати
Зборот е поврзан со:
докторанд | м.
Лице што се подготвува за одбрана на докторска дисертација.
докторира | св. и несв.
Стане доктор на науки, положи докторски испит. Тој докторира пред две години. Докторирал по психологија.
докторлак | м.
Лекарска професија. Добро му одеше докторлакот.
