подмет | м.

Именски дел од реченицата кој се согласува по лице и број со прирокот и на кој му се припишува дејството, состојбата или особината што ги искажува прирокот; субјект.

подмети

Зборот е поврзан со:

подметне | св.

Стави, кладе нешто под нешто. Болничарката подметна перница под главата на пациентот.

подметов | прид.

Што се однесува на подмет, што му припаѓа на подмет. Подметови додатоци.

подметка | ж.

подметки

Зборот е поврзан со:

подметни

Зборот е поврзан со:

подметнува | глаг. несв.

Зборот е поврзан со:

подметнат

Зборот е поврзан со:

подметнувач | м.

Предмет што се подметнува под нешто. Подметнувачите од хартија беа за една употреба.