клинка | несв.

Оди бавно, се влече; се ниша при одењето, се клацка, оди нерамно (обично за коњ, магаре и сл.). Пред него клинка магарето натоварено со плочи.

ужинка | и. ж.

Зборот е поврзан со:

агинка | ж.

синкав | прид.

Што има боја блиска до сината. Синкавиот чад од цигарата се извиваше во собата. Синкава светлина. Синкава магла. Синкаво пламенче. Синкав облак.

шминка | несв.

Става, нанесува шминка. Два часа ја шминкаа невестата.

гадинка | ж.

Дем. од гадина.

кожинка | ж.

кожа.

заринка | св.

Навлезе, се забоде во нешто. Бродот заринка на брегот.

бегинка | ж.

коринка | ж.

Ги топи сувите коринки во врела вода.