Резултати за пребарувањето: кубе
искубе | св.
Вади, истргне влакна или пердуви од корен. Ја искуба кокошката. Ми ја искуба косата.
кубење | глаг. им. ср.
Зборот е поврзан со:
раскубе | св.
Почне да кубе нешто или некого со засилен интензитет, повеќе или уште повеќе. Таа ја раскуба за косата. Таа си ја раскуба кошулата. Девојките ги раскубаа пердувите на кокошките.
доскубе | св.
Заврши со скубењето, искубе до крај. Ја доскуба попарената кокошка.
кубев
Зборот е поврзан со:
кубел
Зборот е поврзан со:
кубен
Зборот е поврзан со:
кубеа
Зборот е поврзан со:
скубен
Зборот е поврзан со:
скубење | глаг. им. ср.
Зборот е поврзан со:
