згроби | св.

Снеможе; пропадне. Поминаа години, згроби човекот.

згровне | св.

Затопли времето и од покривите згровна снегот. Згровна човекот од жал.

згровта | св.

Одеднаш почне да гровта. Свињата згровта и почна да јаде од триците.

згрозди се | св.

Даде богат род, стане како грозд. Сливите се згроздиле, гранките одвај го држат плодот.

згрози се | св.

Стане грозен, грд. Како мало девојченце беше убавка, но кога порасна, се згрози. Тој пушти брада, долга коса, се згрози човекот.

згромоли се | св.

Го погодија и тој како покосен се згромоли од коњот.

згромоти (се) | св.

згрсти | св.

Соедини раце во облик на грст. Тој ги згрсти рацете, ги наполни со вода и си го плисна лицето.

згрува | св.

За два дена ја згруваа пченицата.

згруди се | св.