изарчи | св.
Потроши до крај, целосно (пари и сл.);
изба | ж.
избави | св.
Спаси некого од нешто. Тој го избави од сигурна смрт. Го избави народот од ропство.
избавител | м.
Тој што избавува, што спасува. Избавител на народот.
избавиште | ср.
Спас, избавување.
избавление | глаг. им.
избавник | м.
Спасител;
избавувач | м.
Спасител, избавник, избавител.
избакне | св.
Бакне повеќепати; бакне, бакнува, баци. Таа го избакна детето по образите и по рацете. Тој ја извади сликата од писмото и ја избакна.
избања | св.
Заврши со бањање; искапе. Тие го избањаа мртовецот и го спремија за закоп.
