избара | св.
Со упорно барање најде, пронајде. Избарал една стара книга.
избаца | св.
Извалка, избербати нешто.
избаци | св.
Бакне повеќепати, едно по друго;
избега | св.
Се оддалечи со трчање; бега Избега од бојното поле. Прасето избегало од кочината.
избегне | св.
Спречи несакан настан, ситуација. Претседателот го избегна атентатот. Го избегна ударот. Ја избегне средбата. Го избегна одговорот на прашањето. Го избегна непријатниот разговор. Избегна голема несреќа.
избезобрази се | св.
Стане безобразен во позасилен степен. Денешниве млади се избезобразиле. Од некое време многу се избезобразил.
избезумен | прид.
Што се избезумил. Избезумена старица плачеше и корнеше коси. Избезумен од страв.
избезуми | св.
Направи да биде безумен, без ум, извади од ум. Ги избезуми родителите кога почна да се дрогира.
избезумувачки | прид.
Што предизвикува избезумување, што доведува до избезумување. Избезумувачки поглед. Избезумувачки изглед.
избелее | св.
Обели сосема, целосно, го губи интензитетот на бојата;
