баџак | м.
Бут, бедро.
баџанак | м.
Маж на свеската, роднинска врска помеѓу сопрузите на сестри. Тој му стана баџанак. Со него беа баџанаци.
баџанаков | прид.
Што му припаѓа на баџанакот.
баџин | прид.
Што се однесува на баџа. Баџино вратниче.
баш | чест.
За истакнување на некој исказ; навистина. Баш ми е мило што се видовме. Баш нема да ве пуштам. Не, напиши, баш сакам да видам.
баш | прил.
Токму на тоа место. Слезе в село, не прашајќи зошто се збираат, и тоа баш во неговото село.
баш- | претс.
Како прв дел од полусложенки со значење ‒ прв, главен, најдобар, најважен; првокласен: башмајстор, башместо, башпријател итн.
башари се | св.
Се излежува, се шири, се расположува. Не ги оставам да ми се башарат туѓи деца на моето огниште.
башибозук | м.
(истор.) Нередовна турска војска; недисциплинирана неуредна војска воопшто; припадник на таква војска. Аскерот и башибозукот го запалија целото село.
башка | прид.
Друг, посебен. Спиеше на башка постела. Тој цел ден во бавчата ти седи... Башка човек!
