бач | м.

Старешина на бачило, најстар овчар на бачило. Стариот бач ги молзеше овците.

бачевина | ж.

Образувањето бачевина се среќава во Кривопаланечко.

бачилар | м.

Овчар, работник на бачило. Ова се бачиларите, одат на бачило.

бачило | ср.

Летна сточарска дрвена колиба или населба каде што во текот на летото сточарите го чуваат добитокот и подготвуваат млечни производи. Чорбаџиите се групираат по четворица и прават едно бачило. Имал стадо на бачило.

Бачка | ж.

Рамнина меѓу Тиса и Дунав во Војводина.

бачува | несв.

Живее и работи на бачило.

баџ | м.

Наплата за премин или превоз преку гранична вода или граница. Митрополитот не подлежи на царски давачки, ни на ѓумрук, ни на баџ, ниту пак на некоја друга такса или пристојба.

баџа 1 | ж.

Оџак, димник. Низ баџата излегуваше густ чад.