котец | м.
Заградено место за фаќање риби.
коти | несв.
За зајаци, глувци и други животни – донесува пород на свет. Зајачицата коти по неколку зајачиња.
котиледон | м.
Никулец од кој 'рти растението.
котилиште | ср.
Место каде што се котат животните. Во котилиштето имаше неколку скотни зајачици.
котило | ср.
Место каде што се котат животните. Од визбата направија котило за глувци.
котира | св. и несв.
Има определена цена на берза. Златото се котира високо на берзата.
котка | несв.
Гали дете; милува.
котка | ж.
(дијал.) Мачка.
котлар | м.
Занаетчија што прави, поправа и продава котли; казанџија.
котларница | ж.
Просторија, место каде што се наоѓаат парните котли. Оваа котларница имаше најголеми котли.