котец | м.

Заградено место за фаќање риби.

коти | несв.

За зајаци, глувци и други животни – донесува пород на свет. Зајачицата коти по неколку зајачиња.

котиледон | м.

Никулец од кој 'рти растението.

котилиште | ср.

Место каде што се котат животните. Во котилиштето имаше неколку скотни зајачици.

котило | ср.

Место каде што се котат животните. Од визбата направија котило за глувци.

котира | св. и несв.

Има определена цена на берза. Златото се котира високо на берзата.

котка | несв.

Гали дете; милува.

котка | ж.

(дијал.) Мачка.

котлар | м.

Занаетчија што прави, поправа и продава котли; казанџија.

котларница | ж.

Просторија, место каде што се наоѓаат парните котли. Оваа котларница имаше најголеми котли.