кота | ж.

(геогр.) Точка на надморска височина означена со бројка на географска карта.

котангенс | м.

Тригонометриска функција што значи однос меѓу налегнатата и спротивната катета во правоаголен триаголник; реципрочна вредност од тангенс.

котар | м.

Оградено место за стоката; трло. Направи котар за добитокот.

котара | ж.

котарџија | м.

Тој што го чува добитокот. Котарџијата подвикнуваше по овците.

котва | ж.

Железно орудие со свиткани краци што се спушта со синџир на дното за да го држи бродот на одредено место; сидро.

коте | ср.

Маче – само во изразот: Нема ни дете, ни коте – нема никој, сам е на светот.

котел | м.

Голем метален сад за готвење или за греење вода со тркалезен облик, со широко дно и рачка одозгора за закачување. Виси котелот над огништето.

котелец | м.

Јамка при плетење и јамка на плетен предмет. Се испуштил котелец од фанелата. Го заплете првиот котелец.

котерија | ж.

Тесно поврзан круг луѓе (обично од иста професија) што се изделува со своето однесување и дејствување во развиеното граѓанско општество, наложувајќи ги своите интереси; клика.