кркушка | ж.

(бот.) Вид репка; Helianthus tuberosus.

кркче | ср.

крла | несв.

Ниша, лула некого (обично дете). Песни Јорданка пееше и дете в крошни крлаше.

крлави се | несв.

Заздравува, закрепнува.

крлеж | м.

(зоол.) Вид паразит што живее на кожата на човекот и на разни животни и што може да пренесе зараза. Ixodes ricinus. Кучето имаше крлежи.

крлук | м.

Овчарски стап свиткан на крајот со кој се фаќаат овците за ногата. Дојде еден овчар со крлук во раката.

крлушка | ж.

Тврди рожести плочки што го штитат телото на некои 'рбетници (риби, гуштери, змии и сл.). Рибата ги наостри крлушките.

крлушкав | прид.

Што има крлушки. Тоа беше змиска кожа со крлушкави рецки.