милозвучен | прид.
Што дава пријатен звук; благозвучен. Песната на славејот беше милозвучна и весела.
милолик | прид.
Што има убав, мил лик. Девојката беше млада и милолика.
милосен | прид.
милослив | прид.
милосник | м.
Љубовник.
милосрден | прид.
Што чувствува милост кон некого; сочувствителен.
милосрдие | ср.
милост | ж.
Чувство на наклонетост, нежност кон некого. Кога ќе го погледнеше, срцето ѝ се исполнуваше со милост.
милостив | прид.
Што има добро, меко срце, сожалив, добар, мек;
милостина | ж.
Подарок или пари што се даваат на сиромашни или на питачи. Живееше од милостина.