богатник | м.
Богаташ. Тој беше угледен богатник.
богатство | ср.
Големо количество материјални добра што некој ги поседува. Бесценето богатство. Тој стекна големо богатство тргувајќи со брашно.
Богданци | ср.
Град во Македонија.
богобојазлив | прид.
Што се плаши од Бога. Богобојазливите жители на селото покорно стоеја пред портите на црквата.
боговски | прид.
Што се однесува или што му припаѓа на бог.
богомил | м.
Следбеник, припадник на богомилското движење.
богомилски | прид.
Што им припаѓа, што се однесува на богомилите и на богомилството. Богомилско движење.
богомилство | ср.
Христијанско еретичко движење што се појавило во Македонија во 9 век, па се проширило и кај соседните народи.
богомолец | м.
Тој што се моли многу често на бога. Богомолците почнаа да се крстат.
богомолка | ж.
богомолец.
