образлага | несв.

образложен | прид.

Што содржи некакво објаснување, аргумент, образложение. Образложено решение.

образложение | ср.

Давање, излагање на причините за нешто; објаснување, коментар, аргумент. Усно образложение. Научно образложение. Детални образложенија.

образложи | св.

Поткрепи со аргументи, факти, објасни нешто. Тој го образложи планот за работа. Овие идеи ги образложи во посебна глава од книгата.

образложлив | прид.

Што може да се образложи. Образложливо прашање.

образова | св. и несв.

Даде, дава некому образование, школува некого. Училиштето не само што ги образова, туку и ги воспитува учениците.

образован | прид.

Што има образование; учен. Образован човек. Образовани луѓе.

образование | ср.

Збир од знаења стекнати со учење, со школување; општо знаење, култура. Високо образование. Стручно образование. Солидно образование. Тој беше човек со широко образование.

образовен | прид.

Што се однесува на образование. Образовен процес. Образовни цели.

образува | св. и несв.

Создаде, создава, организира, формира група, здружение и сл. Образувавме здружение од хуманитарен карактер. Тројцата млади луѓе образуваа нова музичка група.