боем | м.

Човек што живее неконвенционално, од редовите на интелектуалците (поети, сликари, уметници), што живее безгрижен и неуреден живот.

боен | прид.

Што се однесува на бој, битка, војна. Боен отров. Бојно поле. Бојни бродови.

боенка | ж.

Книшка со цртежи за боење. Дечињата боеја во боенките.

божанка | ж.

Булка, едногодишна билка со големи црвени цветови, од фамилијата афиони; Papaver rhoeas L. Божанките на насипот пленеа со црвените цветови.

божев | прид.

божевен | прид.

Побожен.

божем | чест.

За воведување сомневање во тоа што се тврди, како да било, како да е така. Се преправа, божем ништо не знае. Тогаш наскоро било објавено дека божем Кушо е убиен, а наместо него бил погребан некој друг.

божемен | прид.

Што не е вистински; привиден. Целата куќа се управуваше според божемните наредби на сопругот. Детето мавта со рацете регулирајќи го божемниот сообраќај.

божествен | прид.

Што припаѓа, што се однесува на божество, што има одлики на божество. Божествена сила.

божество | ср.

Суштество со својства на бог, со натприродни, божествени одлики. Митолошки антички божества. Пагански божества.