бучава | ж.
Бука, ширење силни звуци. На полноќ се чу бучава, потоа татнеж.
бучавица | ж.
бучен | прид.
Што прави многу бучава. Бучните караници обично завршуваа со тепачка.
бучи | несв.
Прави бука, бучава. Нашиот лифт бучи. Бучеа снежните води на Бабуна.
буша | ж.
Раса домашно говедо.
бушав | прид.
Што не е исчешлан. Таа имаше долга бушава руса коса.
бушави | несв.
Растура исчешлана коса, прави да изгледа неуредно. Стариот му ја бушавеше косата на внукот галејќи го по главата.
Бушман | м.
Припадник на етничка група што живее во пустината Калахари во Африка.
буштрав | прид.
буштрави | несв.
