старее | несв.

Станува стар. Годините минуваат, татко ми старее.

старејко | ср.

старејковица | ж.

старец | м.

Стар човек. Белоглав старец. Мудри старци.

старечки | прид.

Што се однесува или што е наменет за стари лица. Старечко лице. Старечки очи. Старечки дом.

старешина | м.

Тој што е претпоставен на воена или полициска единица или установа.

старешинство | ср.

Дејност на старешина.

старикав | прид.

старило | ср.

Стар, изнемоштен човек.

старина | ж.

Предмет од старо време. Купувач на старини.