стерео- | претс.
Како прв дел од сложенки со значење цврст, силен, просторен, тродимензионален и сл.: стереокамера, стереометрија, стереоскоп, стереоскопија, стереотип, стереотипен, стереотипија, стереоуред, стереофонија, стереозвук.
стереозвук | м.
Звук што се добива при снимање со два или повеќе микрофони, што се пренесува во систем од два независни преносни канали и се репродуцира со два или повеќе звучници.
стереокамера | ж.
Фотографски апарат со два објектива чии снимки служат за стереоскопско набљудување.
стереометрија | ж.
Дел од геометријата што ги проучува геометриските фигури во просторот.
стереоскоп | м.
Оптичка направа која спојува две рамни слики во една, снимени од различен агол, што создава впечаток на пластичност на реалниот предмет во просторот.
стереоскопија | ж.
Начин на прикажување на слики со три димензии.
стереотип | м.
Во печатарството ‒ метална плоча што претставува копија на печатарски слог за отпечатување на поголем број примероци.
стереотипен | прид.
Што е напечатен со стереотип.
стереотипија | ж.
Процес на изработување стереотипи или клиширани плочи.
стереоуред | м.
Направа за пренесување на стереозвук.
