довообличи | св.
Даде на нешто конечен облик, оформи до крај. Тој ги довообличи само оние текстови што содржат суштински елементи.
довратник | м.
Составен дел (најчесто страничен) од рамката на вратата или целата рамка; просторот под вратата. Тој ја пикна ногата меѓу довратникот. Се потпре на довратокот за да ја пропушти тројката
доврви | св.
Изврви до крај. Го доврви патот.
довреви | св.
Престане со вревењето. Доцна во ноќта улицата довреви и тишина го исполни просторот.
доврека | св.
Престане со врекањето.
довреска | св.
Престане со врескањето, замолчи.
доврзе | св.
Заврши со врзувањето. Штом ќе ги доврзам сите пакети ќе, дојдам.
доврие | св.
Престане да врие. Кога доври водата таа го тргна лончето.
доврне | св.
За дожд, снег, град – престане да врне. Ќе чекам да доврне, зашто не носам чадор.
доврти | св.
Заврши со вртењето. Плочата доврти и тој повторно ја пушти од почеток.
