есеноска | прил.
Есента што помина, првата мината есен од моментот на зборувањето. Есеноска се доселија во градот.
есеношен | прид.
Што се однесува на есента што е во тек, на минатата или на следната есен. Есеношен гроздобер. Есеношни борби. Есеношна средба.
есенција | ж.
Главна содржина, основа, суштина.
есенцијален | прид.
Што е важен, суштински;
есесовец | м.
Припадник на германска военофашистичка оргнизација во Втората светска војна. Тие беа есесовци.
есеј | м.
Преоден литературен жанр, кратка расправа за некое прашање од литературата, културата, филозофијата итн. во која на научната обработка ѝ се придружуваат белетристички стилски средства. Филозофски есеј. Поетски есеј.
ескадра | ж.
Воена единица во морнарицата или во военото воздухопловство.
ескадрила | ж.
Основна воздухопловна тактичка единица. Авионска ескадрила. Ескадрила бомбардери.
ескадрон | м.
Основна единица во коњицата што одговара на чета во пешадијата.
ескалатор | м.
Специјална направа во вид на подвижна лента на скалила што се движи автоматски и служи за превоз на луѓе меѓу катовите на големи општествени згради, во метро и сл.
