епрувета | ж.
Стаклен сад со цилиндрична форма што служи за хемиски опити. Стаклена епрувета. Испокршени епрувети.
ептен | прил.
Сосем. Здолништето и беше ептен широко.
ер | м.
Редуциран вокал во гласовниот систем во старословенскиот јазик; голем ер и ер мал. Еровите во слаба позиција се губат, а во силна се вокализираат.
ера | ж.
(истор.) Долг период што се карактеризира со важни настани и кој се користи во историјата како основа за хронологија.
ербап | прид.
Способен, вешт, важен, напернат. Ербап жена. Ербап коњ. Ербап момче, поербап од него нема.
ербаплак | м.
Особина на тој што е ербап. Голем ербаплак има тоа девојче.
ербаплија | м.
ербаплиски | прид.
ербапштина | ж.
Способност, умешност, важност;
ергеле | ср.
Сточарско стопанство за одгледување коњи, специјално одгледувани. Еден арапски коњ од султановото ергеле.
