зајчар | м.

Вид ловечко куче со кое се ловат зајаци.

зајчарник | м.

зајче | ср.

зајченце | ср.

зајчи | прид.

зајчица | ж.

закади | св.

Почне да кади (со темјан);

закажан | прид.

Што е претходно договорен, определен со време. Не дојде на закажаната средба. Се собраа на закажаното место.

закаже | св.

Почне да кажува. Таа ми закажа за филмот што го гледала вчера, ама не ми докажа.

закалапи | св.

Почне да калапи тутун. Вчера го закалапивме тутунот.