закалеми | св.

Почне да калеми. Ја закалеми овошката во дворот.

закален | прид.

Што е очеличен, јак, издржлив. Закалени борци.

закали | св.

Разлади усвитено железо со ладна вода за да стане поцврсто: кали Го закалија железото.

закалуѓери | св.

Направи да стане калуѓер, калуѓерка. Девојката ја закалуѓериле против нејзината волја.

закамуфлира (се) | св.

закана | ж.

Заплашување, застрашување со нешто (обично со зборови). Вртеше со главата во знак на закана. Се наслушав закани и клевети.

закани | св.

Почне да кани, да повикува на нешто; кани Штом ќе ме види, ќе ме закани да му одам на гости.

закани се | св.

Заплаши, застраши некого. Тие му се заканија со тупаници. Судијата се закани дека ќе го прекине мечот.

заканителен | прид.

Што изразува или содржи закана. Заканителен поглед. Заканителни гласови.

заканлив | прид.

Заканлив шум.