густира | несв.

Јаде или пие полека, со уживање. Цела вечер го густираше пијалакот.

гуц! | изв.

За повикување свињи.

гуце | ср.

гуце | изв.

За повикување на гуде, на свиња.

гуша | ж.

Преден дел од вратот; грло. На гушата носеше убав ѓердан.

гушав | прид.

Што има гуша; Жената беше гушава.

гушавец | м.

Човек што има гуша, гушавец;

гушавка | ж.

Вид пастрмка во Охридското Езеро; летница.

гушале | ср.

Дел од народна носија;

гушар | м.

Вид гулаб со гуша; Columba gutturosa.