интелигент | м.

интелигентен | прид.

Што сфаќа и расудува лесно и правилно; паметен, бистар, остроумен. Беше способен и извонредно интелигентен човек.

интелигенција | ж.

Вродена умствена способност за правилно разбирање на појавите во животот, за изнаоѓање решенија; бистрина, проникливост, остроумност. Природна интелигенција. Тест за интелигенција.

интендант | м.

Лице што ја снабдува војската со храна, облека и други животни потреби. Тој беше одреден на должноста интендант во штабот.

интендантура | ж.

Установа што раководи со снабдувањето на војската со храна, облека, пари и со други потреби. Беа ограбени магацините на интендантурата.

интензивен | прид.

Што е изразен во голема мера, напрегнат, силен, жив, бурен. Интензивна работа.

интензивира | св. и несв.

Направи, прави да биде нешто поинтензивно, засилува, зголемува, напрегнува. Се обиде да ја интензивира собирачката дејност во тој крај.

интензитет | м.

Напнатост, напрегнатост, внатрешна сила; степен на изразеност на некоја појава (на светлина, звук итн.); интензивност. Љубовта и омразата ги има почувствувано секоја единка со помал или со поголем интензитет.

интензификација | ж.

Зголемување на силата, напнатоста, на интензитетот на нешто.

интенција | ж.

Намера, стремеж, насоченост кон постигање на некоја цел. Нашата интенција е да ве запознаеме со проблемите во здравството и да се обидеме да ги надминеме.