инфантилизам | м.
Недоволна телесна и душевна развиеност, заостанување во развитокот на ниво на детска возраст.
инфаркт | м.
Изумирање на дел од ткивото на некој орган (мозок, срце, бубрези и др.) предизвикано од затнување на крвните садови и нарушување на крвотокот. Акутен инфаркт на срцето.
инфарктен | прид.
Што се однесува на инфаркт. Инфарктна состојба.
инфективен | прид.
Што предизвикува или е предизвикан од различни инфекции; заразен. Инфективни болести.
инфекција | ж.
Навлегување и напад на организмот од разни микроорганизми коишто предизвикуваат заболување; заразување, зараза. Инфекција на грло.
инфериорен | прид.
Што е помалку вреден, послаб во некој однос; потчинет. Таа се наоѓаше во инфериорна положба во однос на својот маж.
инфилтрација | ж.
Навлегување, вовлекување, продирање во нешто. Инфилтрација на нови зборови во јазикот.
инфилтрира | св. и несв.
Изврши, врши инфилтрација, навлезе, навлегува, вовлече, вовлекува.
инфинитив | м.
Неопределена глаголска форма што именува дејство, состојба без да укаже на лице, број или време.
инфинитивен | прид.
Што се однесува на инфинитив. Инфинитивна форма.
