избира | несв.
Прави избор, Народот в недела ќе избира пратеници за новиот парламент. Таа со часови избираше чевли.
избирач | м.
Тој што избира, што прави избор.
избирачки | прид.
Што се однесува на избирач. Избирачки списоци.
избирлив | прид.
Што многу избира, пребирлив.
избирок | м.
Тоа што останало откако се одбрало подоброто, остаток по извршен избор.
избистри се | св.
Стане бистар, се исчисти. Водата во изворот се избистри. Бебето се избистри во лицето. Погледот му се избистри.
избичи | св.
Исече греди, трупци и сл. целосно, до крај; Аврам ги избичи тополите.
избледи | св.
Стане блед, губи од интензитетот на бојата. Кошулата избледела.
избледнее | св.
изблејува | повр.
За овца ‒ испушта карактеристичен звук, блее одвреме навреме. Во трлото изблејува по некоја овца.
