излупи | св.
Со лупење, симне, отстрани лушпа, кора на нешто. Бабата го излупи јаболкото. Мајмунчето со забите ја излупи бананата.
излути (се) | св.
Осети лут вкус. Пиперките го излутија. Се излутивме сите од една пиперка.
измава | св.
Истепа, претепа некого. Селаните го измаваа крадецот што го фатија.
измавне | св.
Измавна со раката да го удри, ама не го удри.
измажи | св.
Ги омажи сите што биле за мажење. Тој ги измажи ќерките.
измазни | св.
Направи да стане мазно. Таа ги измазни чаршафите со рака. Девојката си го измазни фустанот и седна. Старецот си ги измазни мустаќите и брадата пред да прозбори.
измајстори | св.
измајсториса | св.
Направи да биде добро изработено, како од мајстор. Да видиме што измајсториса денес?
измака | св.
Изеде со макање до крај, целосно; Девојчето лакомо ги измака остатоците од храна од тавата. Стариот го измака чинивчето со пинџур и стана.
измалтериса | св.
Малтериса до крај, целосно. Мајсторите ја измалтерисаа куќата.
