изначека | св.
Чека многу, долго време. Се изначекавме на станица.
изначита се | св.
Се начита многу, исчита многу. Се изначита секакви книги тоа лето.
изначуди се | св.
Се начуди многу, во голема мера. Се изначуди на тоа што го виде. Сиот народ што беше на сретсело се изначуди на неговите трикови.
изнашари | св.
Нашари доволно, нашари со многу шарки. Ткајачката ги изнашари килимите со повеќе бои.
изнашета се | св.
Се нашета доволно, многу. Се изнашета по светот пред да се ожени.
изневера | ж.
Невера, нарушување на ветената или очекувана верност. Неговата изневера ги погоди сите. Тој пишува за изневерата и за последиците по вљубените.
изневерен | прид.
Што го изневериле, што доживеал изневера. Изневерен маж. Изневерена жена.
изневери | св.
а) Прекрши, погази даден збор, обврска, не исполни тоа што се очекува. Тој ги изневери своите другари кои многу очекуваа од него. б) Прекрши, погази верност во односите меѓу мажот и жената. Тој со години ја изневерувал жената.
изнежнет | прид.
Што станал многу нежен, неотпорен. Изнежнети дечиња.
изнежни се | св.
Стане претерано нежен, осетлив. Од болеста детето многу се изнежни.
