изнемоштен | прид.
Лице што останало без сила, без енергија од замор, од глад, од болест и сл. Изнемоштени тела. Изнемоштен старец.
изнемошти | св.
Губи моќ, физички заслабува. Болеста ги изнемошти старците.
изненада | ж.
Нешто што се случува неочекувано, одненадеж; изненадување. Тој дојде изненада. На моја голема изненада, влезе дедо ми.
изненаден | прид.
Што се изненадил. Изненаденото дете почна да плаче. Изненадените војници припукаа.
изненаден | прид.
Што се случил ненадејно, неочекувано. Изненадна средба. Изненадниот молк сите ги збуни.
изненади | св.
Предизвикува изненадување кај некого од неочекуван настан, постапка, дејство. Веста ги изненади сите. Раната зима ги изненади земјоделците. Гостите со својата борбена игра ги изненадија домаќините.
изненадувачки | прил.
Што предизвикува изненадување. Кога порасна, изненадувачки брзо сфати како одат тие работи. Изненадувачки добро испадна целата работа.
изнервира | св.
Таа го изнервира.
изнесе | св.
Носејќи извади нешто надвор или од некаде. Таа ја изнесе софрата под тремот.
изниже | св.
Заврши со нижење, наниже сè до крај. Го изнижавме тутунот многу рано.
