израни 1 | св.
Нанесе повеќе рани. Војниците го израниле човекот на повеќе места со нож.
израни 2 | св.
Изгледа, прехрани некого; исхрани. Со мака ги израни децата.
израсеница | ж.
Вода во која се израсило нешто, паднале раски.
израси | св.
Направи нешто да биде со раски, загади некаква течност. Ја израси матеницата бидејќи ја остави непокриена.
израсипе | св.
Расипе нешто сосема, расипе повеќе предмети, расипе сè што можело да се расипе. Мајсторот ги израсипа сите апарати наместо да ги поправи.
израскаже | св.
Раскаже многу нешта наеднаш, во еден здив. Таа израскажа некои чудни приказни за непознатиот.
израскине | св.
Раскине сè што може да се раскине. Рибарите ги израскинале мрежите вадејќи ги набрзина. Ветерот ги израскина облаците над градот.
израсне | св.
Никнувајќи на некаква почва (основа), се појави надвор од неа, изникне и почне да расте и да се развива во целиот свој раст. а) За растение. На патеката израснала трева. б) За друго што расте. На детето му израснаа првите заби.
израсплаче | св.
Расплаче повеќемина одеднаш, сите што се присутни; Ги израсплака децата.
израсте | св.
