изрони | св.

Одрони, поткопа земја, камења и сл. Водата ја изрони браздата. Играјќи си, децата ги изрониле камењата од потпорниот ѕид.

изрти | св.

Се појави од земјата, никне, 'рти сè што било за 'ртење. Семето изртило.

изруча | св.

Изеде ручек, јадење до крај; Слатко го изручавме зелникот.

изудави | св.

Удави во голем број, сите до еден. Ги изудави сите мачиња во реката.

изулави | св.

Направи некој да биде улав. Го изулави детето со многу ќотек.

изум | м.

Тоа што е измислено како резултат на умствена работа; пронајдок. Комбајните се релативно нов изум и постојано технички се усовршуваат.

изуми | св.

Заборави, исчезне од помнењето. Таа изуми дека е недела и дека дуќаните се затворени.

изумира | несв.

изумре | св.

Умре не оставајќи никакво потомство. Тие сите изумреа, не остана никој во големата куќа. Многу животински видови изумреле.

изурне | св.

Разруши, урне сосема, до крај. Децата ги изурнаа оградите од плитари.