илјаден | бр. прид.

Што е по кој знае кој пат, што е во голем број. Виновен ли сум? ‒ за илјаден пат се прашува тој. Напразно тие се вслушуваа во полугласното пеење на некој црквен тропар што отец Симеон го пееше можеби за илјаден пат во својот живот.

илјадит | бр. прид.

илјадници | прил.

Со илјади; во многу голем број. Толку го сакам што постојано го прегрнувам и го бакнувам илјадници пати.

илјаџија | м.

илје | ср.

Измама со инаетење, т. е. непризнавање дека нешто погрешно се сторило, тврдејќи дека така е исправно. Не сакам илје, ми е страв да не ми тргне на лошо работата.

иловица | ж.

Вид смолеста глина. Обичната црница не е мрсна и непропустлива како иловицата.

илузија | ж.

Нереално восприемање на нештата, при што тие изгледаат поинаку во споредба со стварноста.

илузионизам | м.

Филозофско сфаќање според кое светот е само илузија, а вистината, убавината и моралот се лажни.

илузионист | м.

Приврзаник на илузионизмот.

илузионистички | прид.

Што се однесува на илузионизам и на илузионист.