импровизација | ж.
Изведба без претходна подготовка и план. Квалитетот на импровизацијата зависи од мајсторството и талентот на исполнувачот.
импровизира | св. и несв.
Создаде, создава без претходна подготовка; изведе по сеќавање, спонтано. Ги развеселуваше своите другари додека импровизираше сцени од разни претстави и филмови.
импулс | м.
Поттик, внатрешна побуда, движечка сила да се постигне нешто. Хонорарот го предлагаме не како единствен импулс за работа, туку повеќе како признание за неа.
импулсивен | прид.
Што е предизвикан од импулс. Импулсивни движења.
импутира | св. и несв.
Обвини, обвинува, припише, припишува некому неоправдано вина, подметне, подметнува обвинение неоправдано. Околу неа почнаа да се плетат интриги, ѝ импутираа недоличности од секаков вид.
имун | прид.
(мед.) Што е отпорен на болести, што има имунитет.
имунизација | ж.
Создавање вештачки имунитет.
имунизира | св. и несв.
Создаде, создава вештачки имунитет. Ветеринарите ги имунизираа кучињата против беснило.
имунитет | м.
(мед.) Природна или здобиена отпорност на организмот на разни заразни болести или на определени отрови.
имунолог | м.
Лице што е стручно во областа на имунологијата.
