имунологија | ж.

Наука за имунитетот на организмот.

инает | м.

Упорно и намерно противставување на нечија волја; твдоглавост. Тера инает.

инаети се | несв.

Прави, тера инает, се однесува тврдоглаво. Детето се инаетеше и не сакаше да јаде.

инаетлив | прид.

Што е склон кон инаетење.

инаетчија | м.

Човек што е склон кон инаетење; тврдоглав човек. И двајцата се погодија тврдоглави и инаетчии.

инаков | прид.

Што е различен, што не е како некого или како нешто; подруг. Инаква е неговата работа, инаква нашата. Овде птиците се инакви.

инаку | прил.

На друг начин; не така. Тој инаку ја кажа работата. Јас инаку мислам.